Gülistan Şiiri - Ahmet Kurnaz

Boş kalmaz diyorsun gönlümde yerin,
Her sevgiyle gönül dolmaz gülistan.
Açar ama gonca gülü seherin
Bülbüller arayıp, bulmaz gülistan.

Bitsin acılarım, bitsin sen gel de
Cehennem olmasın bana bu belde.
Mızraplar boş yere dolaşır telde
Sazlar, şarkımızı çalmaz gülistan.

Baharın yelleri eser döşüme,
Gözlerin terketti, girmez düşüme.
Kader, hasretini taktı peşime
Gelem derim, dağlar salmaz gülistan.

Hep böyleydin, bırakmadın huyunu,
Doya doya söyretmedim boyunu.
Alır köklerinden sevda suyunu,
Sende açan güller, solmaz gülistan.

Ya adımı senede bir anarsın,
Ya, sende bu hasret ile yanarsın.
Her birşey yerinde kalır sanarsın
Zamanla değişir, kalmaz gülistan.

Gezdiğin sokaklar savrulur, tozar
Gelir bir ayrılık, her şeyi bozar.
Hasretin koynunda geceler uzar
Bir türlü, sabahlar olmaz gülistan.