Güli Rana Şiiri - Mustafa Yaralı

Bir gariplik varsa sence,
Yolun bir gün hana düşer.
Gariplikten öte bence,
Konaklaman bana düşer.

Birkaç kadeh bade içer,
Akıl baştan gelir geçer,
Aşk kendine mekân seçer,
Gözden girip cana düşer.

Bir gariplik varsa şayet,
Müjde sana, ne şikâyet,
Sevgi yetmez en nihayet,
İliklerden kana düşer.

Bir gönülde yangın varsa,
Şuleleri aşkı sarsa,
Kalbine sor, bahtiyarsa,
Takdir etmek sana düşer.

Kabukları parçalarız,
Banazlığı arkalarız,
Can özünü yakalarız,
İçindeki mana düşer.

Aşk geleli, sevgi azdır,
Çile versen, derim nazdır,
Gül koklamak, derin hazdır,
Bana gül-i Rana düşer.

Ayıralı hamı hası,
Yaralının bitti yası,
Parçalandı dil aynası,
Her biri bir yana düştü.

08.07.2012…Mustafa Yaralı