Bir gün yolum düştü bir garip kayalara
İnce uzun ve narin aydınlık bakışlarıyla
Selam verdi bana Gülhatmi.
Ne kadar da kibardı sözcükleri ard arda
Oturdum dinledim sabırla birer birer
Yapa yalnızdı vefalı bir arkadaşı yoktu
Bu dağ başlarında öyle cefası çoktu
Kan ağlasa da içim o hazin hikayeyle
Olamadım derdine hem dert ne çare
Döndüm de sırtımı, bıraktım gittim onu.
Bir teselli veremedim Gülhatmime
Kayıt Tarihi : 25.7.2007 12:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bazen çaresiz kalıyoruz, insanlara yardım etmede.
![Süleyman Sönmez](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/07/25/gulhatmi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!