İnsanları seviyorum ben ya!
Her biri başka bir dünya sanki
Evet evet o üç adam mesela
Yemek yiyorum ben şu an
Onlar da tam karşı masamda
İlk İstanbul'da gördüm seni,bağlandım
Üsküdar'a geçiyorduk,vapurdaydık
Güneş vuruyordu tenimize ama üşüyorduk
Nefesimiz rüzgarında buluştu İstanbul'un
Sıcacıktı,ısındık
Gözlerin O'nun denizi gibiydi
Uyu anne...artık uyu n'olursun!
Rahat uyuma sırası artık sende olsun.
Yemeklerimi aksatmıyorum hiç,
''Bu lokma da annem için'' diyorum her farklı lokmanın başında.
Kırmızı ışıkta duruyorum,yeşili beklemekte sabırsızlansam da.
Yasaklar vardı,yanlışlıklar,yaşanmışlıklar
İstemsizce yapıyordun onları
Bir otobüstü sanki kalkma vakti gelen
Engel olamazdın ki vakti gelmişti,gitmeliydi
Yaşaman gerekiyordu bunları ve yaşadın
Peki şimdi?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!