Gönül başın derde düşer
Dost sandığın yaran deşer
Dost ayrılır üçer beşer
Dost bildiydim sende gülgeç
Sinem dost aşkıyla yandı
Gönül her denene kandı
Her gördüğünü dost sandı
Dost bildiydim sende gülgeç
Her baharın vardır yazı
Gönül her telden çal sazı
Gör oynadıkları kozu
Dost bildiydim sende gülgeç
Dilim söyler yaralardan
Eylediğin karalardan
O çirkin naralardan
Dost bildiydim sende gülgeç
Dostluk er sözlülük mertlik
Senin yaptığın namertlik
İyi sözüne hep sertlik
Dost bildiydim sende gül geç
Derd uyandırır acıyla beni
Avare aklın başına geldi yeni
İyi birşey sanırdım bende seni
Dost bildiydim sende gül geç
1982
Mustafa AyıkKayıt Tarihi : 16.8.2005 17:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Ayık](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/08/16/gulgec.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!