Gülfen Şiiri - Nurten Köroğlu

Adın gülden
Yazgın kara kışlar gibi
Bu kaçıncı ayaz
Bu kaçıncı yağmur fırtına ki
Sen nasır tutmuş ellerinle
Böyle kaçıncı sabahındasın
Çiğnenen kaldırımların üstünde
Yine mi ekmek kavgasındasın

Gülfen,
Adın gülden
Ruhun en güzelinden
Sormaya ne hacet
Gözlerin anlatıyor her şeyi
Anlatıyor yazgının izlerini
Dökülmese de kederin dilinden

Halden anlamaz bir koca
Uçup giden bir gençlik
Kucağa hasret iki çocuk
Terler alnında boncuk,boncuk

Gülfen,sen kitapçı kadın
Hiç bir gün yok mu senin rahatın
Sattığın o kitaplardan
Daha ilginç değil mi hayatın

Sen hayat!
Sen çözemediğim garip bir bilmece
Koynunda ne dünyaları barındırıyorsun
Kimleri ağlatıp
Kimleri güldürüyorsun
Yazık sana
Kimlerin başını
Kimlere eğdiriyorsun