Bebeklerin temiz gülüşlerine benziyorsun
Biliyor musun?
‘Acaba’ları olmayan bir berraklıkla
Gülücüklerle bezeniyor yüzün…
Çocukluğumun uçurtmalarına benziyorsun
Duyuyor musun?
Esintisi dinmeyen gökyüzü denizinde
Şavkıyan sular gibi ebemkuşağı yüzün…
Atımın yelelerine benziyorsun
Görüyor musun?
Esintinle okşayarak böğrümü
Önce özümü,
Sonra ömrümü öpüyor yüzün…
…
Geç geldin…
Tez tomurcuklandın…
Erken açtın…
Şimdi!
Sevsem sana yazık,
Sevmesem incinirsin...
Ve ben;
Bu akışı durduramıyorum!
Bu... Aşkı...
Hoş geldin, nâzende güftem…
Gülfem… Hoş geldin…
Antakya, 15 Şubat 2020
Kayıt Tarihi : 15.2.2020 18:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Özkan Asafoğulları](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/02/15/gulfem-4.jpg)
Kaleminize, yüreğinize sağlık Ali Bey.
TÜM YORUMLAR (1)