Gülersem Ağlar İçimde Güller

Nerden çıktın ey gözler-i rânâ
Gözlerin dokunuyor câna
Mevsim, yıl, adres sormadan
Issız yüreğime durmadan
Yıldız yıldız akıyorsun…

Gönlüm kanat kanat uçan bir kuş
Bulutlar arasında kaybolmuş
Bedenim soğuk diyarlarda üşüyor
Ansızın gözlerime gözlerin düşüyor
Işık ışık yakıyorsun…

Ben çok uzaklarda bir yıldızım
Kendimleyken bile yalnızım
Ey yüreğimde dinmeyen sızı
Ey göz kırpan Çobanyıldızı
Yakın yakın bakıyorsun

Ayaklar altında ezilen toprağım,
Karayım, çorağım, kurağım,
Ey bereket taşıyan bulut
Ey rahmete muhtaç olana umut
Şimşek şimşek çakıyorsun…

Gülşenimde yalnız hüzün var
Gönlüm, hazan esmiş bir bahar
Kan rengi gülleri alıp eline
Yüreğimin bam teline
Sarı sarı takıyorsun…

Ruhum ezelden kalma, seneler asır
Dilim lâl, sakladım; adın, suretin sır
Ötelerden hayat getiren sesinle
Abıhayat üfleyen nefesinle
Nağme nağme şakıyorsun…

(1 Kasım 2013)
“Yan ki Üşümesin Yüreğin” adlı şiir kitabımdan…