Gülermi Şiiri - Murat Karababa

Yavrusu dizinde ağlıyor ana
Kocasın yitirmiş... dullar gülermi
Annem ısrar ile gül diyor bana
Hasretle yaşayan kullar gülermi

Kıvrım kıvrım dost iline uznır
Kervanların cefasına katlanır
Ne yazıkki tipi eser kapanır
Yolcusu tükenmiş...yollar gülermi

Ağaç meyva verir, insanlar taşlar
Katar katar uçar semada kuşlar
Konmuyor...zavallım, feryada başlar
Komşusu yok artık, dallar gülermi

Arılar alışmış şurup içmeğe
Konmaz artık korunğaya, kekiğe
Şeker, şerbet doldurulmuş peteğe
Çiçekten nesi var, ballar gülermi

Merhamet bilirmi, şerefsiz, kansız
Hak'kı inkar eder şeksiz, gümansız
Gine en sonunda gider imansız
Kafiri taşıyan sallar gülermi