Gülerim Ancak Şiiri - Muhterem Taş

Hahayt gülmüşüm buna,
Akıllının aklı sır.
Akıllıyım sananla,
Ancak geçerim gırgır.
Vay vay akıllıya bak,
Sır tutmayı bilmiyor.
İnsalcılmış velasıl,
Biraz olsun gülmüyor.
Şaka gibi birisi,
Aklınca hüküm verir.
Hani nerde gerisi,
Çakal, önünde erir.
Ne bileyim arkadaş,
Bunlar hatsiz efendi.
Efendilik mi kaldı?
Cehalet bizi yendi.
Sonra bunlar da kimmiş,
Ve bunlar neyin nesi.
Garibi ezen bunlar,
Zulumün efendisi.
Bana değmeyen yılan,
Bin yaşamasın dostum.
Yılanlar yaşar ise,
Mutlak delinir postun.
Yılandan söz etmişken,
Yalanı da bilelim.
Yalandan uzak durup,
Bir hizaya gelelim.