Gülerek öleceğim Şiiri - Ergun Yıldız

İşaret ederek ezilenlerin safını,
Güle güle dediler.
Gülerek düştüm yollara.
Ve yalnız yürüdüm
büyük şehirlerin bulvarlarında.
Koca koca parkların bir küçük köşesinde,
hesabını yaptım hedefe ulaşmanın.
Beni hiç terketmeyen dostu anımsayıp,
Başarısızlığı düşündüm genellikle.
Ve zorluğunu,varmanın güzelliklere.
Gerçekçi adımlarla başladım
Gerçeğin yolculuğuna.
Doğrultamadım belimi bir türlü.
Yıkılmadımda...
Ama çok tökezledim.
Bir başkası oldum kimi zaman,
Kendimi gözledim.
Ve güldüm.
Oturup ağlayacak yerde,
hep güldüm çaresizliğime.
Durumumu göremediğim için değil.
Zincirimi kıramadığım için,
Olayı kavrayamadığım için değil,
Kendi gerçeğime ağlayamadığım için güldüm.
Hırslandıkça güldüm.
Gülerken üzüldüm.
Böyle direneceğim sonuna kadar.
Kimse gülemeyecek gözyaşlarıma.
Ben güleceğim.
Ezene inat,
Ezildikçe güleceğim.
Ve gülerek öleceğim.

Ergun YILDIZ