Güler Yüz Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Çatık kaş altında hasta ruh yatar,
İnsana yakışan bir güler yüzdür.
Sendeki her terslik eli hırpalar,
İnsana yakışan bir güler yüzdür.

Gül ki; güzelleşsin ruhunla yüzün,
Gül ki; beğenilsin herbir tek sözün,
Gül ki; aydınlansın gecen, gündüzün,
İnsana yakışan bir güler yüzdür.

Belirtme gözünü, çatma kaşını,
Çevirip kaçırma yana başını,
Tebessümle yürüt herbir işini,
İnsana yakışan bir güler yüzdür.

Asık bir suratla sevilemezsin,
Öfkeyle sorarsan öğrenemezsin,
Bir kez alıştınmı hiç gülemezsin,
İnsana yakışan bir güler yüzdür.

Bir tatlı gülüştür kapıyı açan,
Güler yüzlü insan can içinde can,
Hoşlanan hiç yoktur asık surattan,
İnsana yakışan bir güler yüzdür.

Gülmesini bilen gönül hoş eyler,
Dertleri, gamları hurdahaş eyler,
Gülenler azapla kolay başeyler,
İnsana yakışan bir güler yüzdür.

Tebessümde vardır izi zekanın,
Asık surattaysa kinin ve kanın,
Gülmek bir lütfudur Bari Huda 'nın,
İnsana yakışan bir güler yüzdür.

Mendebur adamdan herkes çekinir,
Zira bir bakışta içi görünür,
Gülense aranır, her an sevilir,
İnsana yakışan bir güler yüzdür.

İBir konuğun gelse gülüp karşıla,
Meğer ki yanında mutluluk bula,
Nice derdi varsa dertten kurtula,
İnsana yakışan bir güler yüzdür.

Gül ki; istenilsin, çalınsın kapın,
Herkes olsun sana canlardan yakın,
Asık suratlıdan kendin de sakın,
İnsana yakışan bir güler yüzdür.

Tebessümle doğra ekmeği aşa,
Gülerek hasta yat, gülerek yaşa,
Güleç ol insana, böceğe, kuşa,
İnsana yakışan bir güler yüzdür.

Uyurken dürtseler; doğrul gülerek,
Çalınsa; kapı aç gülümseyerek,
Gönül çadır ise tebessüm direk,
İnsana yakışan bir güler yüzdür.

Sözümü anlama sakın dolaşık,
Güler yüzlü insan değil yılışık,
Kahkahalar atmak almaz yakışık,
İnsana yakışan bir güler yüzdür.

Öfkeyle, şiddetle sorulmaz hatır,
Hiddetli her soru kalbi kanatır,
Tebessüm öfkeden elbet evladır,
İnsana yakışan bir güler yüzdür.

Barlıoğlu tıpkı gül kadar güleç,
Bir sözü bin derde belki de ilaç,
Bir tek tebessüme her zaman muhtaç,
İnsana yakışan bir güler yüzdür.

(MÜHÜRLÜ KİLİT ismi altında toplanmış felsefi şiirlerden > 243-246/412)