tüm haklarımdan vaz geçiyorum
adeletimi bıraktım yeni doğan sefile
ve bıraktım günahlarımı bir fahişeye
boşalır gibi rahatladım kısakandım
ve lanetledim mühürledim
tanrıların vicdanının kilitli olduğu yere
inandım tüm büyülre
korktum cadılaradan ve
bu cadıların nasıl bir spermden bir varlık cıkartıklarına hep şaşırdım
yazmaya korktum atığım adımlarn
açılacak başka yara kalmadı
yorgunlıktan
arkasından koşamadığım gelecek başkalarınn
insanlar gülüşür, insanlar neden gülüşür
anlayamıyorum neden insanlar güler
Kayıt Tarihi : 29.7.2008 11:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!