Güler Türkmen Şiirleri - Şair Güler Türkmen

Kimsin
Gözlerinin ışığını kim çaldı
Sesin ruhuna kaçmış sanki
Tebessümlerin gamzelerine kadar içilmiş gibi
Yüreğinin kanatları sezaryanda mı kırdırıldı
Yürüyebiliyorsun oysa

Çivisi çıkmış dünyanın müdürüm
Yüreğe küs bedenlere, makinelere dönmüş insanlar
Gülüşler çalınmış, umutlar çalınmış
Acınmamış, duygulara bir tokat çalınmış
Zaruretler kisvesi bahaneleri donatmış
Yalanmış müdürüm en gerçek sandığım, yalan

Zavallı insanların çağı bu
Maneviyatı aynalar karşısında eriten
yüreğe küs bedenlerin çağı
Akıllı robotlar çağı
Ondan mutsuz gökyüzü
Ondan kokusu buruk havanın

Sebepsizdir aşk
Hiçbir şeye gerek yok ki
Seversin işte
Öylesine
Ölesiye …

İmkânsız diyerek
nefessiz bırakıyoruz hayalleri
sonra ölüyorlar
hiç yaşamadan
ve özgür katiller olarak
hiç hicap duymuyoruz yaşamaktan...

Sabahın köründen önce kalkmalı,
Sessizliğin yorgan olup nefesleri sardığı anda
Süzmeli olan olmayan ne varsa, defalarca, yine…
Sonra çıkmalı uçsuz bucaksız gökyüzüne doğru
Yıldızları saymalı, hilale derdi sorulmalı
Gülüşünün ardında ne sakladığı

hürriyet parkındayım
ilk işim salıncağa binmek
neden
dizlerimi sancıtan saçımı ağartan zaman
önce salıncağımı aldı elimden
ondan

mevsimlerden kasımpatı
içimde senli pıtrak düşler büyüyor
aklım set olamıyor gönlüme
taşıyor içimde gözlerin
her yer sen oluyor
her yer sırılsıklam sen

sonra seviyorum dedi kadın
aklını kalbinin galibiyetiyle küstürerek,
boşverdi
bitmek için hızla koşan nefeslerini
hangi mağruriyete feda edecekti ki
unutarak bu sözden sonra cümle kurmayı,

Bir şey var evrendeki her şeyde. Ben adına aşk dedim tüm nefeslere sebep diye. Neydi bu şey? Şey içine her şeyi sığdırabilirdi. Her şeydi işte şey. Şey kimi zaman aşkın, mahcubiyetin, nefretin, umudun, varlığın, yokluğun, yoksunluğun ifadesiydi işte. “ Şey” dillendiremeyip yüreğimizde bıraktıklarımızın sesi, ifadesi, özü bazen. Şey işte, şey deriz ve her şey gelir akla. Tüm yollar tüm ihtimaller. Ne büyük bir anlam bulutu şu “şey” dediğimiz. Evrendeki her şeyde “bir şey” yok mu sizce? Her şeyde olan bir tek şey. Mesela aşk gibi. Aşk ve şey, kardeş olsa gerek. Aşksız hiçbir şey yok.