Güler Kocagil Şiirleri - Şair Güler Kocagil

Kapı çalınsa birden bire
Açsam ki sen
Sarı Yusuf’un oğlu
Hiçbir soru sormazdım
Sadece alır oturturdum seni
Evimin en köşe yerine

Yaşarken anlayamadan ne olduğunu
Ey geçip giden
Çocukluğum
Deli çağım
Nasılda özlerim sizi

Bilsen ne kadar yoruldum
Ama hala aynı ben
Bildiğin o yüz gözlerim, ellerim aynı
Sen unuttun belki
Ama ben seni
Hiç unutmadım

En son ne zaman şiir yazdım aşk üzerine
Ne zaman övdüm siyahi bakan
Bir çift gözü

Ne zaman
En son ne zaman ziyan ettim

Ben senin için neyim
seni iliştirdiğimden bu yana
düşlerimin bir ucuna
oda sıcaklığında muhafaza
o iç dünyam da saklı hikayelerime
kahraman kıldığımdan bu yana

Azat ettim ellerimi ayaklarımı
Koştum alabildiğine
Koştum ovalarda bayırlarda
Koştum sarıca ırmağının kenarında
Çıktım bira alaçuğun yücesine
Ve şimdi oralardayım

Şimdi gidiyorsun
Git
Gözlerin de bir galibiyetin daha mağrur emareleri
Avuçlarında kristal sandığın cam parçaları
Birazda acıyarak kalana
Git

Yağmurla karışık parçalı bulutlu bir yüreğin haberini veriyor
Gözlerinde bir görünüp bir kaybolan kararsız güneş
Kurduğun kısa cümlelerden uzun hikayeni okuyorum
Noktasız ,virgülsüz, ünlemsiz
Bir nefeste..son sayfasına kadar okuyorum
Ben bu hikayeyi biliyorum

Uğur böceği
Korkmuyorum senden
Bak elime de aldım
Ne kadar da güzelsin
Dilek tuttum
Uğur getir bana

Genzimde çam kokusuyla uyandım bu sabah
Belli ki geceyi yolcularken açık kalmış pencerem
Gözlerimdeki ışıltı,tıpkı bir şehrin yanıp sönen ışıkları gibi
kıpır kıpır
Belli ki düşlerimde o çok sevdiğim şehrin sokaklarında
Sabahı karşıladık yorgun, sarhoş