Bilmez misin ey insan!
Vardır bu her kulun bir hikayesi.
Söylesene o zaman,
Nereden gelir bu ön yargı?
Müneccim misin ki,
Bir küçücük kahveydi
İçimdeki uyanışı
Canlandıran bu sabah
İçtiğim bir bardak
Sudaydı o ferahlık
İnsan yeter ki farkedebilsin
Kalbim bir kuş olmuştu.
Sonra bir şehre geldi
Kondu.
Kalakaldı öylece.
Şehrin anlamı büyümüştü.
Yalnız uçmuyordu
Göklerden iniverdi birden
Pıt pıt diye...
Yüzüme düşen damlaları
İçimde bir uyanışı başlattı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!