(Bu şiir uzadıkça uzuyor sonsuzluğa doğru yol alıyor.
Ben de siz şair dostlarımla paylaşmak istedim.
Çekirdeği benden meyvesi sizden olsun istedim...)
Kimsesizin kimi kendidir
Kimsesizin kini kendinedir
Ülkenin birinde
Güzel mi güzel bir kız
Yolda parlak bir taş bulmuş
Değerini öğrenmek için
Hemen bir sarrafa koşmuş....
.....
Samanyolunda ilerlerken
Öfkem çıktı karşıma
Öfkem bu dediğimde
Sis gibi dağılıverdi karşımda
................................................
Sonra, sonrasında, BEN
Sana bakınca
Ay mı doğuyor yoksa güneş mi
Bilemiyorum...
Gülüp geçerken bana
Ben mi geçiyorum içinden
Yoksa sen mi benim içimden
Sensiz boş bir çuval gibiyim
Nefes bile alamam ki sensiz
Kıpırdayamam,göremem, duyamam
Dokunamam, duyumsayamam ki
Sensizlik korkutuyor beni
Senle doluyorum
Katığıma
Biraz düş, biraz gerçek kattım
Gerçeklerime anlam yükledim
Düşlerimi hayallerle süsledim
Zaman aldı götürdü
Mekanlar içine
Elinde
Kışı kar bulutlarının içindeyken
Yaşamak elinde
Kalem elindeyken
Şapkadan tavşan çıkarmak ta
Elinde
Ben ıspanağı nereden bilirim ki
Ispanağın içimdeki bilgisi olmasa
Ben ıspanağı niye seveyim ki
İçindeki Temel'in SAF-İ-NAZ aşkı olmasa
...................................
Niçin ıspanağın bilgisini
Sıradan bir gün
Bir film izliyordum
Birden göz pınarlarım
Doldu yaşlarla
Tutamadım
Döküldü yanaklarımdan hızla
Şarkılar söyle bana
Sevgiye dair bu gece
Şarkılar söyle bana
Sevdaya dair bu gece
Kapa gözlerini de
Yüreğinle söyle bu gece
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!