Sokakları özledim
Kaldırım taşlarını
Tozları
Yokuşları
Sokak köpeklerini
Çöpleri
Birgün karabulutlar kalkacak,
Mavilikler yeşerecek gökyüzünde,
Vede halka halka dans edecek,
Pamuk şekerleri bulutların üzerinde,
Birgün kabus böcekleri
Çekip gidecek bu diyardan
Korkular sarmış,tüm yüreğimizi,
O karanlığın,büyülü atmosferi,
Sessizliğin,yaydığı o müthiş ürperti,
Bir kartalın gözüyle,keskin bir bakış,
Vede,kendi benliğimizde yarattığımız,
O korku kahramanları,
Küçük bir adam vardı
Belinde kuşağı
İner çıkardı yokuşu
Bir yukarı bir aşağı
Ne derdi vardı
Bir değil
Bir şahin olsam ve uçsam göklere
Bembeyaz bulutlarda uykuya dalsam
Bir damla su olup düşsem göllere
Gözlerinin mavisinde eriyip kaybolsam
Bir aşık olsam girsem kalbine
Bir ah çekişinle bine bölünsem
Senden öyle hoşlandımki,
Bak bedenim titriyor,
Yaralı bir kuş gibi,
Bak yüreğim kanıyor.
Sana bakıyor gözlerim,
Niye benden kaçıyorsun,
Ateşlere atıyorsun,
Ciğerimi dağlıyorsun,
Bana hiçmi acımıyorsun.
Ben boynu bükük beklerken,
Hasret doldu gözlerime
Mavi denizlerin dalgalarından
Ben sensizliğin içinde çırpınıyorken
Yüreğimden gelen bir sesle irkildim
Dudaklarım açıldı ama bağıramadım
Gel gör ki düşüncelerimde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!