Nerde boynu bükük bir garip görsem
Bakarım haline görüp geçerim
Her daim içimden yüreğim sızlar
Akar kanlı yaşım, durup geçerim
Ümitsizliktir bazen, insanın hâli
Karnımız doymuyor yesek te balı
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta