Mevsimler yine aynı,
Dalgalar kayalara vuruyor,
Şelaleler şırıl şırıl akıyor tepelerden,
Ama bir tek sen yoksun bunca mucizeler arasında.
Lapa lapa kar yağıyor gökyüzünden,
Dağlar kadar yüce
Denizler gibi engin
Ve ormanlar misali kuytu
Umutlarım var benim
Ve azalarımın her zerresinde
Ben bu güçlü duyguyu
Şu kapkara bulutlar,
Seni anlatıyor
Denizin yalnızlığı
Rıhtımdaki gemiler
Ve denize olta atan adam
Martıların çığlığı
Sokakları özledim
Kaldırım taşlarını
Tozları
Yokuşları
Sokak köpeklerini
Çöpleri
İlk sahne,ilk performans ve ilk aşk,
Hepsini 65 yıla sığdıran ışıklar prensi,
İlk besten seni anlatıyor,
AMA SON BESTENDE SENİ ANLATIYOR zeki paşa.
İlk saf ve berrak bir ses duyuldu radyolarda,
Sana yürekten bir mutluluk verdim,
Kabul etmedin,
Göz bebeklerine derin derin baktım,
Yüz çevirdin,
Seni hediyelere boğdum,
Fırlatıp atıverdin,
Hani beni hiç unutmayacaktın
Sabahlara dek resmime bakacaktın
Ve adımı sayıklayacaktın.
Dolaştığımız yerlerde beni anacaktın
Gözyaşlarımın izlerini arayıp bulacaktın
Sensizliğin ortasındayım
Seni arıyorum
Nereye baksam seni bulamıyorum
Bir sensizlik ormanına girmişim
Yapraklar senin adını fısıldıyor
Esen rüzgarda yine senin çığlığın
Korkular sarmış,tüm yüreğimizi,
O karanlığın,büyülü atmosferi,
Sessizliğin,yaydığı o müthiş ürperti,
Bir kartalın gözüyle,keskin bir bakış,
Vede,kendi benliğimizde yarattığımız,
O korku kahramanları,
Küçük bir adam vardı
Belnde kuşağı
İner çıkardı yokuşu
Bir yukarı bir aşağı
Ne derdi vardı
Bir değil
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!