Gülendam'ın Babasına Şiiri - Veli Bilici

Çile tezgahında sabır dokudu,
Okudu, üfledi, fokur fokurdu,
Gözyaşı kaynaktı, şimdi kurudu,
Mevlam yine sabır, yine sabır,
Sabır ver, Gülendam’ın babasına.

Kınalı kuzusu vardı yabanda,
Güller arasında kaldı yabanda,
Derdinden uğundu, yandı yabanda,
Mevlam yine sabır, yine sabır,
Sabır ver, Gülendam’ın babasına.

Şüphesiz alenen görünür zahir,
Ateşlerde yandı hep cayır cayır,
Diz çöktü, dayandı etmedi kahır,
Mevlam yine sabır, yine sabır,
Sabır ver, Gülendam’ın babasına.

Bilmem aklım, divane mi deli mi?
Haytaoğlu senin dostun Veli mi?,
Güvenerek açtım sana elimi,
Mevlam yine sabır, yine sabır,
Sabır ver, Gülendam’ın babasına.

Ağlamak, üzülmek merhamettendir,
Bunu şerre yormak cehalettendir,
Kız evlat babaya Hak’tan nimettir,
Mevlam yine sabır, yine sabır,
Sabır ver, Gülendam’ın babasına.

Gülendam ailenin kapısıydı oy,
Bir arada tutan yapısıydı oy,
Neşe kaynağıydı, Azra’sıydı oy…
Mevlam yine sabır, yine sabır,
Sabır ver, Gülendam’ın babasına.

BİLİCİ, bu kulun sevdim Allah’ım,
Yanıyor yüreği bildim Allah’ım,
El açtım huzura geldim Allah’ım,
Mevlam yine sabır, yine sabır,
Sabır ver, Gülendam’ın babasına.

Veli BİLİCİ
ADANA