Gülen Gül Şiiri - Boğaç Yüzgül

Gülefşan bir mutluluk okunuyor ufuklarda,
Bizi aşan;
Seni,beni; herkesi…
Her yerde bir gül kokusu…
Demet demet bir umut dokusu…
Gül yüzlü bir sema serpiştirilmiş sanki,
Gülünç yalnızlığıımza iliştirilivermiş,
Boşvermiş bir gülümseme edasıyla…
Durgunuz oysa, epeydir durgunuz…
Gül yüzlü bir gün yüzü yoktu çoktandır,
Toktu gülen bahçe hayallerine karnımız…
Anlaşılan,aydınlık düşlerimiz ölüyor
ve karanılklar da gülüyor halimize
ve belli ki gülün sadece dikeni kalıyor elimize…