Gülen Gözlerin Şiiri - Gönülbahçem

Tükendiğim bir anda, düşerken, elimi tutan ellerin,
Çekerken bana bakan mahsun gözlerin,
Yüzündeki çocuksu gülümseyişin
Yaşadığımı hatırlattı can verdi bana.

Sanki yeniden doğmuştum, beni çağıran bu sese akıp gittim
Seve seve sonunu bile bile aktım gittim..
Dinletemedim gönlüme, sevme, uzak dur dedim! duramadım işte.
Boşluktan beni kurtaran gözlerine yenildim, sana yenildim.

Her zaman,her yerde seni sevdiğimi haykırıyorum,
Deli diyorlar bana varsın desinler takmıyorum.
Üzüleceğimi bile bile, seni sevmek ve yaşamak istiyorum.
Gel karış rengime, sadece bunu diliyorum…