cok eskiden beri tasidigin
-ki aslinda hic bitmedi
renksiz mevsimlere emanet olmadan once
isil isil yuzune dost
sevincin
cok mu usudu soyle
ah kimse anlamadi mi seni
sevincin bu yuzden mi boynu bukuk
gulumsemen bu yuzden mi hep eksik
ustelik yaz gunesi gibi duserken ustumuze
kac aski yitirdin
kizginligin icinde buyurken
sevincini katleden zalimlere
kac bahari bogdun kendi ellerinle
ustelik bir ulkenin topragina
aski dolleyecek sevincin yaradaniyken
ah seni sen gorup
seni sence seven cikmadi degil mi
bu yuzden mi gulen gozlerinde
buyuttugun huzun cicekleri
Kayıt Tarihi : 15.4.2005 18:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gassan Satar](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/04/15/gulen-gozlerde-huzun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!