Gülen Gözler Şiiri - İsmet Koyuncu

Güne başlarım hüzünle
Asık,kem suratlar etraflıca
Hüzün sinerken ruhuma
Karşıma çıkar gülen gözler.

Sessiz mırıldanır sevda türkülerini
Dudakları vişnenin tonundan
Tebessümü savaşlar durdurur
İçten imanlı,inançlı,sevdalı.

Bakma işveyle bir başkasına
Gönülden gelen derin manayla
Işık gibi yansır yüzün dünyama
Bir başkasın gülen gözlerinle.

Geçmişin karanlığından
Aşkın aydınlığına çıkarsın
Bir başka renge bürünür
Seninle gökyüzü ve hayat.

Gurbetten sılaya vuslatı
Bir ömür yitirir bekleyenler
Yok sanırdım alemi devranda
Çıktın yoluma gülen gözlerinle.

Bir yazgıdır yazılır alnımıza
Bazen mutluluk bazen sızıdır
Yinede kırılma gidersem eğer
Ömrümde gökte yıldızsın'dır.

Yaşamak zor bu ellerde
Korkuları korkaklara bırak'da gel
Sevgiler az diller yalanmış
Mutluluk değmemiş gülen gözlere.

Doğan güne geçmez sözümüz
Gönül'e geçmeyen kelam gibi
Bitmeyen efkarı demimiz gibi
Yalan dünyanın gerçeğiyim.

Işıl ışıl bakarsın sevdadan yana
Kalbi güzelliğin yansır gözlerine
Ve gözlerinde geçmişin hüzünleri
Okurum yazarım senin gülen gözlerini

Cennet bahçelerini aksettirir
Gelişin gülüşün ömre değer
Korkma alem ne derse der
Sen bendesin ben sende.

Güzel ümitlerle gel bana
Yarım kalmış dünleri dün'de
Kırılmış eksik sevinçleri bırak
Salınarak gel gülen gözler.

Geldiğin günün hatırına
Bir kaç simit attım martılara
Vasiyetim olsun sana tekrarı
Ya ayrılık ya ölüm olursa.