yüzler vardı,
bir türlü gülmeyi..
diller vardı söylemeyi..
beceremeyen..!
oysa...
gözler vardı
bin türlü gülmeyi...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla