dikiliyorum şarkı söyleyen kavak dallarının altında
geçmişlerin rüzgarı fısıldıyor kulaklarıma
aydınlığımı çalan zamana söylenirken
koparıyorum yaprağını haykırıyor bana
istemeden oldu bir kere can yakmak
suç ne şarkı söylemekti ne de haykırmak
zamanımı çalan o aydınlık
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta