*Gülen Ay 1 Şiiri - Hüseyin Sönmez

Boyayım mı abi?
Dokuz yaşında küçücük bir sabi.
Adı Gülay.
Yüzü gülen bir ay.
Umut dolu,sevgi dolu.
Bağlanmış eli kolu.
Sırtında boyacı sandığı,
Dilinde doladığı, tek andığı,
Okul.

Yürüyor,
Soğuk Ankara sokaklarında,
Çatlayan,kuruyan dudaklarında,
Bir şarkı mırıldanarak.
Okul okul diye haykırarak.

Ne kadar kazanıyorsun Gülay?
Günlük on lira.
Bir paket sigara parası.
Kanıyor yüreğindeki yarası,
Gözleri doluyor,ağlıyor...

Yüreğim buruk,
İçimde bir sıkıntı, bir acı,
Söz veriyorum Gülay,
Ağlama,
Bitecek bir gün bu sancı,
Diyorum sessizce...