Gülemez Oldum Şiiri - Yavuz Aydın

Hangi dert devasız bende ondan var,
Herbiri bir renkten iz bıraktılar,
Her arzumu ta başından yaktılar,
Alevim kor kaldı sönemez oldum,

Hüzünler kederler bir beni tanır,
Gün akşam olunca hepsi toplanır,
Masmavi gökyüzü kara boyanır,
Gece ay ışığı göremez oldum,

Al giysem yakışmaz yüz ifademle,
Hiç şaşmaz talihim aynı dem ile,
Şansım gülümsemez bayramda bile,
Sevinçlerim buruk gülemez oldum,

Umuda koştuğum yolu sel alır,
Tutunduğum her dal elimde kalır,
Çareler kaybolur ruhum daralır,
Bu dert deryasını geçemez oldum,

Bu hayatı tatsız tuzsuz yaşarım,
Gam yükümü düşe kalka taşırım,
Bumu dünya adaletin? şaşarım,
Kim masum kim suçlu bilemez oldum,

Küçük yaşta ezdi felekten korktum,
Bal dedi zehrine mecburen yuttum,
Sessizliği seçtim bu yüzden sustum
Derdimi kimseye diyemez oldum