Gülemez Oldum Şiiri - Yavuz Aydın Kars

Hangi dert devasız bende ondan var
Herbiri bir renkten iz bıraktılar
Her arzumu ta başından yaktılar
Alevim kor kaldı sönemez oldum

Gün akşam olunca dünyam kararır
Hüzünler uyanır tek tek toplanır
Masmavi gökyüzü kara boyanır
Kayboldu yıldızlar göremez oldum

Al giysem yakışmaz yüz ifademe
Karamsarlık hakim tüm benliğime
Şansım gülümsemez bayramda bile
Sevinçlerim buruk gülemez oldum

Kara bahtım arkam sıra dolanır
Tutunduğum her dal elimde kalır
Baharlar ömrümden çıkar ayrılır
Kıştan başka mevsim bilemez oldum

Bu hayatı tatsız tuzsuz yaşadım
Ömrüm bir gaflette geçmiş bir baktım
Sevinmek nasıldı onu tatmadım
Bu yüzden dünyayı sevemez oldum

YAVUZ'um dinmedi felekten korkum
İmkanlar uzaktı çaresiz durdum
Sessizliği seçtim bu yüzden sustum
Derdimi kiseye diyemez oldum