Düşenin hiç dostu bulunmuyormuş
Düşünce ben bunu anladım artık
Yerdeyken vuranın çok oluyormuş
Düştüğüm duruma ağlarım artık
Dost bildiklerim hep düşmanım oldu
Açan çiçeklerim hep birden soldu
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
güzel anlatmışsınız...
Derdimi anlattım dost bildiğime
Ağlayınca gözünü sildiğime
Pişman oldum dünyaya geldiğime
Kim dost kim düşmandır bilemem artık
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta