-Tarifi imkansız bir üzüntü içerisindeyim.Onunla her konuşmamızda çok iyi olmadığı halde yarın mutlaka iyi haber vereceğim sizlere derdi.Üçüncü kemoterapiden sonra birdaha hiç sesi çıkmadı ve biz sevenleri ona ulaşamadık.Artık çok bitkindi.Her gün biraz daha sona yaklaşan büyük üstad için, yapılacak birşeyde kalmamıştı.
-Düşünüyorum da zaten bir şey yapamazdık/elimizden ne gelirdi ki? Lanet olası şu kanser meretinden kurtulan varmı ki? Üstadımıza ümit doğsaydı.Şu saatten sonra yazılanların da hepsi boşuna.Sadece o’nu sevdiğimi/saydığımı/özlediğimi ve asla yerinin dolmayacağını sizlerle paylaşmaktan başka.Hastalığının orta döneminde yazılarımla / mesajlarımla/ zaman zaman telefonlarımla hep yanındaydım.
-Hiçbirşey yapamamak adına çok üzgünüm
-Çaresizliği yaşamış olmak adına çok üzgünüm.
-Ve bu gün o bizden ayrıldı/artık yok/O’nu birdaha
göremeyeceğim için çok üzgünüm....
-Gülegüle Dostum..seni çok özleyeceğiz.
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
