Dinmesin gözyaşın sele dönsün de
Yanmasın ışığın birden sönsün de
Utancından başın kalsın göğsün de
Baharı sezip te güleceğin an
Dillerden düşmesin derdin destanın
Kışlardan çıkmasın bağın bostanın
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
