Zengin hüzünleri sancıdı bedenimiz
Engin ayrılıkları…
Yıldırım oyuğu gözlerimize aldırmadan
Ne çok becerdik kentin en kalaba yerinde
En işlek caddesinde yalnızlığın
Parıltısıyla öpüşmeyi güneşin; direngendi, güleçti yüzümüz
Yorgun gözümün halkalarında
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Devamını Oku
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta