(Atışmacılar grubunda verilen bir ayak üzerine)
Gönül diye başlıyorum her söze
Bir gül bahçesinde güle yollandım.
Gönül imbiğinde ben geze geze
Aşk kelamı diye dile yollandım.
Dillerden dökülen anlatır aşkı
Sohbet tatlı ise neylesin köşkü
Bir de sazlar ile yapılan meşki
Sevdim diye bile bile yollandım.
“Dost Muhabbeti” var, Bekir Bey pîri
Gönlü kararmışlar olurlar diri
Yakup Köse diye Tekir’li biri
Sazının nağmesi tele yollandım.
İskenderun nere, Emirdağ nere
Gönül köprüsüne ket vurmaz dere
ATIŞMACILAR’ın olduğu yere
İlhamı bulmaya çöle yollandım.
Usta âşıklardan ders almam için
Sözün sanatında yol bulmam için
Ozanlar içinde hep kalmam için
Mayalansam diye göle yollandım.
Bir küçük böcektir arıyı görsen
Öz’den bal yapıyor çiçekler versen
Mümkün mü ki onun, sırrına ersen
Tatlanayım diye bala yollandım.
Ya Rab cümlemizi ateşte yakma
Nefsin yularını boynuma takma
Behlül dostlarının kusruna bakma
Dostsuz kalma denen yola yollandım.
17.02.2019-Mustafa Zincirkıran
Kayıt Tarihi : 17.2.2019 16:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sayın Bekir Cıla yönetiminde ozan ve şairlerin katkı sunduğu face de ATIŞMACILAR adlı bir şiir grubu var. Haftanın belli günlerinde bir ayak dörtlük veriliyor ve üyeler, bu dörtlüğün üzerine en fazla üç dörtlük olacak şekilde dörtlükler yazılıyor. Başkası yazsa dahi aynı kafiyeyi kullanmak yasaklanmış. İşte bir gün verilen bir dörtlük üzerine yazdığım dörtlüklerin olgunlaştırılmasıyla yazılmış oldu bu şiirim. Beğenilerinize efendim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!