Bir güle gülümsesen ruhuma bir can düşer
Gülümsesen âşıklar âlemden bîcan düşer.
Ruhuma bir âlemden inci ve mercan düşer.
Can düşer, bîcan düşer, mercan düşer, an düşer.
Bir gülü öpüversem yüreğimden kan gelir.
Öpüversem ruhuma müstesna bir an gelir.
Yüreğimden müstesna bir mekâna can gelir.
Kan gelir, bir an gelir, can gelir, hazan gelir.
Bir gülden kopuversem rüyam bile dar olur.
Kopuversem, ölüme verdiğim karar olur.
Rüyam bile verdiğim bu bedele ar olur
Dar olur, karar olur, ar olur, bîzar olur.
Bir gülün arkasından ağlama hazan vurur.
Arkasından gözyaşı tek damlada can vurur.
Ağlama, tek damlada insana hicran vurur.
Hazan vurur, can vurur, hicran vurur, an vurur.
Bir gül ki özlem olur, özlerken hayat bulur.
Özlem olur, bülbülün ağıtından tat bulur.
Özlerken ağıtından, uçar ve kanat bulur
Hayat bulur, tat bulur, kanat bulur, Zât bulur.
Nisan 1999, Aksaray
Mehmet Ekici (taha)Kayıt Tarihi : 7.9.2005 23:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!