yaşam tecritteydi
ömürse ayak bileklerinden prangalı…
ve bir sabah
bir sabah, yitirdi öz suyunu alın çatımın seyrek çizgileri.
darağacında güllerim kaldı
kurudu amansız göğün altı.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta