Artık kararmış bir gül gibiyim,
Dikenlerim yontulmuş dallarımdan.
Tarih kokan o bahçede,
Eseri kalmış adeta
Yapraklarım kurumuş,
Kerpiçten duvarlar anısına.
Bir hayata adamış kendini.
Cıvıldayan kuşların esnek bakışları namına.
Hoyratça koparılan dalımı,
Bedbahtça harcadı onlar
Eserin yerinde yeller esti
Kökü bende kalsada.
Kayıt Tarihi : 29.4.2020 01:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayşe Ertekin](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/04/29/gule-insaf.jpg)
Güzel şiirdi.
Kaleminiz daim olsun.
beğeniyle okudum
TÜM YORUMLAR (4)