Güle İnat Menekşeler Şiiri - Ömer Yazıcı

düşündüm...
taşındım sonra
aman vermedim ayaklarımın uslanmaz üşümelerine
bekledim
ahmaklığımın bütün anlaşılmazlıklarını yeniden yargıladım
astım
kendime kızdım sonra
ikide tokat salladım yüzüme
en osmanlısından
ohh
yarasın
ve eski bir dostla konuştum
içimden
dedim
üç kuruşa pazardan aldığım türkülerim var
eskiden gözlerini doldurmuşluğumla sarhoş
şimdilerde
ifade sıkıntısına düşürülmüş türkülerim
al
al hadi
kurtar beni bu mezar özleminden
iliklerime işlemeyi kafasına koymuş bunlar
vurmakta
ötedemde
karanfil kokuları deste deste
yarından önce ölüşüme
abdestsiz namaza durmakta
dedim gene
iyi halden beraatım mahşerden
huysuzluğum
gözlerinden gayrı düşünemediğimden
sonra bir tokat daha patladı yüzümde
ve bir daha
uzaklardan bir ses duyuldu sonra
geceye sır
ayrılıklarda sevdaya dahil dost
ölüm hayattır misali

öylesine bir gece bu işte
yarına
öğlen ezanına mütakip yolcuyuz inşallah
bir başka nisanda
bir başka yürekte
güle inat menekşelerle
şiirde

FUFUKA