Güle Hasret Şiiri - Şair Barbaros

bu gece farksız diğerlerinden
her zamanki gibi yalnızım..
çok dert etmiyorum artık!
alıştım...

üşüyorum..
seni düşünüyorum
sensizlik can yoldaşım,
sen ise hayalimsin..

düşünüyorum..
gece karanlık
caddeler boş
ben olmayacak birşeyin peşinde koşuyorum..
ağlıyorum..
ay şahitlik ediyor gözyaşlarıma..
aldığım gül sahipsiz kalıyor..
neden mi?
bu dünyada güle layık
bir tek sen varsın..

anlıyorum artık hayatı..
hayatın anlamını..

tanıyorum artık insanları
değeri hak eden ayrılıyor diğerinden..
hayal kırıklıkları sarıyor etrafımı
yaralıyor kalbimi derinden..

insanoğlu garip..
bende öyleyim..
ama diğerlerinden bir farkım var...

bilmem varmıdır
gecenin yarısında oturup
senin aşkından nükteli sözler yazan..
bilmem varmıdır
seni görünce susan
heyecandan konuşamayan..
ne konuştuğunu kenisi bile anlamayan..
ama sana en derinden bağlanan..
senin için herşeyi bir kenara atan
ismini andığında tüyleri diken diken olan..
aklında bir Allah birde sen olan..
bilmem ki varmıdır?

sordum gelenlere..
halimi görüp üzülenlere..
nedir bu acının sebebi..
kan yok,yara yok.
neden?
sen aşıksın dediler
ondan ağlarmış hep sevenler..

bu gece senin gecen..
yıldızlara bak!
dikkatlice bak...
onlar sana olan sevgimi
benden daha iyi anlatıyorlar..

sen bazen bana en yakınsın
bazense o yıldızlardanda uzaksın..
ama her nerede olursan ol
aynı gökyüzü altında olduğumuz sürece
kalbimdesin..

vazgeçerim sanma..
seni unuturum sanma..
ölürüm ama
seni de kalbimde götürürüm..

ama sen bu sözlerime bakma..
sen yine temiz, sahipsiz kalbinle kal
sen yine sen kal,
korkma...
güler yüzün, iyi kalbin
seni cennete götürecektir.
beni unut
bu sözleri unut
ben ve sen hiç olmadı
olamazda...
yanlız şunu bil...
bu garip insan ölene dek
kalbinde sadece senin adın olacak..

(Bursa 2006)