Geldin emek verdin kavgama
Gülen gözlerin umudun ışığıydı
Acılarımı seninle bal eyledim
Şimdi zehir oldu gidişin..
Acıtan bir yola düşüştesin
Gidişin binlerce infilak içim de
Ömür veremedim mutluluğuna
Korkularını yenemedim
Gidişine teslim oldu dilim
Kendime lal’ım şimdi…
Oysa maviye çalan yanımdın
Güneşe uzanan yolum..
Yalvarışların sonuçsuz kaldığı lahza da
Küle dönmüyor yangınım..
Ustalaşan hüznüm sınıyor yine de irademi
Pare pare oldu içerim..
Ellerin ulaşılmaz bir uzaklık ta uzanan elime
Tutamam! ...
Güle gül’e üzgün çiçek! ..
Zemheri de üşüme artık
Sıcak iklimlere sür tomurcuk yüreğini
Bahara mevsimlen..
Bağ-bahçe seninle şenlensin
Umudun ezgisinde söylensin adın..
Güle güle üzgün çiçek! ...
Bu gidişin beni öldürecek…
Hoş çakal yaşam! ..
Hoş geldin ölüm! ...
Kayıt Tarihi : 27.8.2007 17:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Giden yanıma yazılmıştır..Sıcak ekmek buğusun da..Dünyanın en onurlusuna; 'Burçin'e'...
TÜM YORUMLAR (4)