Sonbahar 5 Şiiri - Ercan Keskin

Üç mevsimi peşine taktın ,elveda sana!
Baharın adı umut ,güzellikti geçen yaz.
Gönüllerde tutuşan ateşti aşktan yana,
Yeni milat başlattın kıpır kıpır nevşe ,naz.

Elbet karşılaşırız yağan yağmurda ,kışta;
Bıraktığın iz ömre bedel sevi hikayesi.
Henüz tamamlanmadı ,bilinmez hangi yaşta;
Kesin tamamlanacaktır bu Tanrı mucizesi.

Adanmışlığın sözü kesildi kalpten kalbe,
Ait olmanın resmi nakşedildi evrene,
Gizemli sır misali dağıldı davetiye;
Düğün hazırlıkları tamamlandı son kere...

Mutluluğuma siz de ortak olun erenler,
Hayret ki ne hayrettir ,sual edin sevenler:
Tam gönül defterimi kapattım derken,
Nasıl da gerçek oldu bu yazılıp çizilenler.

Önce sevgine layık olmaya çalışarak,
Duru su gibi akmak gerekir her zeminden,
Doğal olana saygı ve de sevgi duyarak,
İçten fethetmelisin kalbi canıgönülden.
Bütün kalelerin darmaduman olsa bile,
Zaferle çıkmalısın bu tek kişilik seferden.

Umut vaat etmelisin mutlu bir gelecek,
Hiç ölmeyecek gibi yaş almayı boş verip.
Yalnızlığın kahreden senaryosuna inat,
Elde kalan ne varsa paylaşarak, severek...

Sevdim seni bir defa saklı güzelliğinle,
Aşk tümelden tikeledir tikelden tümele.
Seni sevmeye talibim tüm cesaretimle,
Sonsuza kadar el ele gönül gönüle...