Güle Güle Sevgili Şiiri - Yeşil Yalnızlık

Yüne hüzün geldi çaldı kapımızı
Saatler ayrılık vaktini gösteriyor.
Hüzün tüm acısını bırakırken
Bu şehre, bir umut arıyorum
Ölmeye tutsak olan aşklara…

Nedense hep sevenler gitmeye mahkum
Bu kentte…
Sevilenler aldırış etmiyor
Onları sevenleri…

Ayrılık,
Gidene zormuş…
Anlıyorum.

Eski bir sokak lambası altında
Seni düşünüyorum ey sevgili…
Yağmurun gözyaşlarımla yarışına
Aldırış bile etmiyorum…
Aniden bir soğuk çıkıyor.
İnce bir ıslık sesi yankılanıyor
Boş sokakta…
Soğuk işledikçe içime

Daha yüksek ses ile
Islık öttürmeye başlıyorum.
Belki de ayrılığın soğuğundan
Kaçan aşka sesimi duyurabilirim,
Belki de geri döner diyorum.
Yorgun düşen kelimelerimle…

Geceler soyunmaz bu kentte
Gündüzlere…
Ben de bırakıyorum gecenin sessizliğine
Kendimi…
Güle güle sevgili…
İyi bak kendine…