Saatler gösterirken 13.49'u
Bitirmem gerekirken günlük işleri,
Öyle bir dalmışım ki elimdeki kâğıtlara
Beni kendime getirdi davulun sesi.
Hırsla kalktım oturduğum masadan
Koşarak gittim pencerenin önüne.
Yirmiye yakın genç;
Kimi sarmış sırtına, kiminin elinde
Coşkuyla dalgalanmakta
Ay yıldızlı Bayrağım.
Halaya durmuştu gençler
Davulun sesi ile.
El sallayarak, gururla bakan annelerine
Gidiyorlardı askere
Boğazıma bir şeyler düğümlendi
Sevinç ve hüzün karışımı.
Sanki askere giden,
Benim oğlumdu.
Dua ettim hepsine
Yüreğimden gelerek,
Sağ salim vatan borcunu bitirip
Tezkere alsınlar diye.
İçim acıdı birden,
Ya bu yirmi fidan
Dönemezlerse geriye.
Davul zurna eşliğinde uğurlanıp
Ya tabut içersinde gelirlerse köyüne.
Allah’ım onları koru!
Daha yaşanacak yılları,
Umutları var geleceğe ait.
Sevdaları var kim bilir kaçının
Yakıp duran yüreciğini,
Ya da geride bırakıp gidiyor
Eşini, bebeciğini.
Her anne gibi benim de
Gurur doldu göğsüm,
Emzirmişim gibi onları
Dedim “helal olsun sütüm”.
Sonra, güldüm kendi kendime
“Ben hangisinin annesiyim”?
Sanki hepsi bir ağızdan
Haykırdılar “benim, benim” diye.
Yanağımda hissettiğim sıcaklıkla
Başımı kaldırdım,
Yağmur yağıyordu.
Az önce yakıp kavuran güneş
Bulutların arkasına gizlenmiş
Benimle beraber
Sessiz sessiz ağlıyordu.
Davul susmuş,
Halay durmuş,
Etrafı suskunluk kaplamıştı.
Analar babalar
Eli kınalı fidanlarına sarılıp
Sırtlarını sıvazlıyordu.
Güle güle oğlum!
Gel ben de sarılayım sana.
Ahmet, Mehmet, Hasan, Hüseyin
Ali, Veli, Bayram, Ramazan
Her zaman duacındır unutma
Anan, baban.
Tabi ki ben de duacıyım size
Hiç birinizi tanımasam bile.
Bırakıp giderken sevdiklerinizi
Arkada kalmasın gözünüz.
Bana emanet
Annenle baban,
Bana emanet
Bacın, kardeşin.
Bana emanet
Karın, oğlun, kızın.
Sen beklerken bizim güvenliğimiz için hudutta,
Tutarken 3–5 ya da 5–7 nöbetini,
Özlerken köyünü, memleketini,
Ilgıt ılgıt kokusunu duyarken özünde sevdiklerinin,
Sakın onlar için endişelenme oğlum.
Yiğidim, askerim!
Ben de senin yerine
Sılada sevdiklerini
Kollar, gözetir, beklerim.
(Kırklareli – 25.05.2009 – 13.49)
Leyla İnanKayıt Tarihi : 25.6.2009 11:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Oğlunu askere gönderen annenin gurur ve hüzün içindeki gözyaşları...
![Leyla İnan](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/06/25/gule-gule-mehmedim.jpg)
TÜM YORUMLAR (13)