Güle güle kadınım
Bir ömür saadetler yolunda koşsada gönlüm
Sana veriyorum gittiğin yerde
Benim seni esirgediğim gibi esirge
Bir ömür seni kıyamadığım gibi kıyma
Seni taşıdığım gibi gönlümde
Taşı yanında ama yerlere atma
Kurban olanlara acıma biri de yanında
Güle güle kadınım sevgilim
Sonsuz olmayan yolda
Seni yar ettim gönlüme
Yoldaş ettim günüme geceme
Bir kuş beslemişsim meğer kafesimde
Salmaya kıyamadığım
Kafeste tutamadığım
Salsam onsuz olamadığım
Güle güle kadınım
Sevda için ölmek ayıp değil
Sevdiğim dünyayı bu gönle satmışım
Sevmek suç değil
Yalanlar dünyasında
Gerçeğim
Karanlıklarda
Açan Güneşim
Diken tarlası hayatımda
Açan tek gelinciğim
Güle güle sevdiğim
Sevda dediğinin tarlası yürekte
Ayrılık yabanken alfabeye
İlk sıraya konacaksa eğer
İlk sevmekle başlayıp
Ayrılıkla bitecekse güle güle kadınım
Karanlık ve sessiz çıkmaz sokağın sonunda
Ayrılık duvarı çıktı karşıma
Tırmanıp aşmaya gönül gücü yetmedi
Seslendim sevdiğime sesimi duymadı
Göz yaşının faydası yok
Yar yüzünü dönmedi
Ben gidiyorum
Hayat yolunda güle güle kadınım
Güle güle ömrümün dikeni
Yüzümün neşesi
Kara çalım
Güle güle yarim, güle güle kadınım.
Kayıt Tarihi : 19.10.2010 21:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!