Güle Güle Gururum Şiiri - Beşir Çiflik

-Sen mi ektin toprağıma bu kayıtsızlığı
Baharda donuyorum kışın bunalıyorum
Güller mi kokusunu yitirdi artık
Neden takvim yaprakları gittikçe kararıyor
Kaçırdı mı Merihliler bütün güzel kızları
Yoksa ben mi
Duyamıyorum hissedemiyorum göremiyorum
Uyuyorum yorgun
Oturuyorum yorgun
İstikbal senin diyen gururum
Çıkar bu girdaptan tükeniyorum

-Basitleştirmek mi bu aşkı senin muradın
Rüzgar haber saldı bana
Sabrı su gibi içmiş gelecekmiş ansızın
Tatmadın mı benim ile yalnızlığın huzurunu
Fotoğrafla konuşmayı kim başarmış söylesene
Eskiden güzel miydi bu kadar şarap
Ondan sonra yazmadın mı en güzel şiirini
Hem zaten
Fuzuli evladı değil misin sen

-Bir zamanlar yüreğim eski güneş kadardı
Böyle ışık sızmayan zindanı bilmezdim ben
Duvarlar dile geldi oymuş bir tek ilacım
Dinmez oldu şiirimin muhtacım diyen sesi
Doldur aşk şarabını
Susuz kalır kururum
Bu aşk beni mağlup etti
Anla beni gururum

-O zaten sana değil bana gönül vermişti
Gurursuz erkeklere tahammülüm yok derdi
Ayrılığı bilmeden bembeyaz mutluluğu
Kim tatmış dolu dolu
Senin için yıldızlardan fal açtım
Ay kadar nefis bir gül
Arıyor her tarafta
Bulacak eni sonu

-Sana yalnızlığıma ve bütün meyhanelere
Senin için çeyizimi dikiyorum diyen bir masuma
Duvarın sırdaşlığına konuşan fotoğrafına
Bu aşkı tercih ettim
Reddedileceğimi bile bile
Benden uzak nazenimden
Aşkımı dileneceğim
Karanlık korkutur beni
Elimden tut diyeceğim
Bana sakın engel olma
İnan kendimi vururum
Kapı açık haydi git
Beni terket ne olur
Güle güle gururum

-Pekala
Git kapan ayaklarına
Hem benden ol hem ondan
Sen kaybettin budala