Güle Güle Git Şiiri - Mustafa Karaahmetoğlu

Seninle beraber çıkmıştık,
Sevda dolu yola…
Ne yeminler edip, sözler vermiştik,
Şahitler huzurunda…
Anladım ki,
*ne mahkeme ayırır
Ne de nikah bağlarmış*
İkimizi..
Göz yaşlarına mendil
Ayaklarının altına paspas olmuştum
Ama
Yanılttın…
Yarı yolda bıraktın beni…
Sonunu getiremedik
Bu deli yürek,
Ne hazanları, ne hüzünleri göğüsledi
Ne zemheri ayazlarında kaldı
Yılmadı…
Bunu da atlatır elbet
Sen zor günümde terkediyorsun
Benimle göğüsleyemedin, acıları, yoklukları
Ne gülmeyi bildin, ne de güldürmeyi
Oturup benimle ağlamadın bile…
Ne sevmeyi bildin, ne de sevilmeyi…
Söz söylemeye hakkın yok!
Sus konuşma!
Beni de mecbur bırakıp zorda kalma
Söz, ne sitem, ne de serzeniş!
Hiçbir şey konuşmayacağım.
Söz sustum!
Ama unutma!
Giden sensin, bekleme benden
"Dur… Gitme ne olur" demeyeceğim…
Gitme kal diyerek,
Önünde secdeye de kapanmayacağım
Daha nasıl anlatayım…
Madem gideceksin…
Git o halde… Güle güle git
Git hadi…
Bakma öyle gözünü seveyim…
Söz! Unutacağım elbet bir gün…
Beni de elbet bulacak
Sevda ateşi ile yanan bir yürek
Sen anlamadın! Gitmek istedin…
Güle güle git…
Git hadi…
Topla senden geriye kalan ne varsa
Kalmasın hiçbir şey senden bana
Anılar, fotoğraflar…
Hepsini al da git!
Ben yollarım unuttuklarını
Mutluluklarını sevinçlerini sen al da git!
Olur ya…
Eğer hatırlarsan bir gün…
Göz yaşı olmasın! Gülümseyerek bak!
Üzülme, mutluluklar senin olsun…
Ben alışkınım,
Onlarla yarış eden acıları bana bırak!
Gizleyemem ki mutsuzluklarımı,
Aynalara baksam, onlar şahit olur…
Daha fazla kalma…
Konuşmaya da hakkın yok!
Beni de mecbur bırakma…
Arkana bakıp da kendini fazla yorma…
Yolun açık olsun!
Sen istedin gitmeyi…
Güle güle git…