Otobüste herkes yerini aldı.
Kapılar kapandı.
El sallıyorum sana.
Senin yerini sessizlik sardı.
Canımdan bir parça koptu.
Gözyaşlarımı saklıyorum.
Uzaklardasın artık.
Eve geldim.
Sessizlik, yalnızlık gariplik var.
Her şey yerli yerinde sabit duruyor.
Her şeyin rengi siyah gri,
Her şeyin tadı siyah gri.
Kapı ardında terliklerin.
Son adımını, son duruşunu,
Kapıdan çıkışını anlatıyor.
Acele içilmiş çayın bardağını,
Çatalını, kaşığını, tabağını,
Yıkamak zor geliyor.
Dokunamıyorum terliklerine.
Dokunamıyorum çay bardağına.
Gidişine her şey tanık.
Valizini hazırlamışsın,
Her yer dağınık.
Düzeltmek istemiyorum.
Sıcaklığın sinmiş,
Düzeltirsem yok olmasından korkuyorum.
(Eylül 1996, Amasya)
Naile ÖztunçKayıt Tarihi : 20.5.2015 23:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Naile Öztunç](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/05/20/gule-gule-emre.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!