Güle Güle Beyim Güle Güle

Koltuğu görünce kabarmıştın
Şer çocuklar gibi şımarmıştın
Tökezleyip yere zıbarmıştın
Güle güle Beyim,güle güle.

Hakkı, haksızı karıştırmıştın
Atla sineği yarıştırmıştın
Bütün haltları karıştırmıştın
Güle güle Beyim,güle güle.

Verdiğin hiç bir sözü tutmazdın
Güya aklınca,hiç kül yutmazdın
Kendi kuyunu sen kendin kazdın
Güle güle Beyim,güle güle.

Bu makamlar boş demiştim sana
Sen gostaklanıp, kızmıştın bana
Göreyim şimdi de kasılsana
Güle güle Beyim,güle güle.

İti,hırsızı hep korumuştun
Garibi kapıdan kovmuştun
Paraya,pula tam doymuştun
Güle güle Beyim,güle güle.

Hiç bir dem, işinin ehli değildin
Fakiri kovdun,lorda eğildin
Çıkarı,menfâti gaye bildin
Güle güle Beyim,güle güle.

Millet senin şerrinden kurtuldu
Sanma yaptıkların unutuldu
Şimdi bir odun daha yontuldu
Güle güle Beyim,güle güle.

Hiç düşmez,şaşmaz bir Allah vardır
İnsana en kötü şey yulardır
Çekip durdular seni yıllardır
Güle güle Beyim,güle güle.

İnsanın ayinesi işidir
İş bilmeyen en kötü kişidir
Ondan arda kalan,tek çişidir
Güle güle Beyim,güle güle.

Daha fazla etrafı kokutma
Bozuk künyeni bana okutma
Akıllan.Adam ol da kin tutma
Güle güle Beyim,güle güle.

04.06.2007-Demre/Antalya