Güle Güle Baba Şiiri - Tacettin Karagöz

Yetmiş üç yaşındaydın
Bende otuz dört
İkimizin baba evlat hukuku
Otuz dört yılını kutlarken
Senin hep gülen yüzün bana dönükken
Benimse hep sırtım
Sen yaklaştıkça
bende gayri iradi bir kaçış
Sen sevdikçe
Ben
Mecbur dedim
Sen beni büyüttükçe
Ben seni senin başlatmadığın bir hayatın
Sonuna yaklaştırıyordum
İkimizde bi haber
İkimizde de üzerimize düşeni layıkıyla yapmanın mağrurluğu
Ne çok bilinmeyenli bir denklem
Formüle edilmemiş ne zor bir problem
Benim doğduğuma sevinirken
Ne uzun gelmişti sana bu birliktelik
Oysa
Babandan aldığın bayrağı usulce
Bana devrediyordun üzülerek
Vay be baba
Sana da
Bana da
Uzun gelen bu yaşam
Meğerki bir nefesten ibaret
Şimdi senden bana kalan
Bir fotoğraf
Bir tebessüm
Gözümde iki damla yaş
Anlamsız bir dünya
Ve...
Kocaman bir özlem...
Şimdi
Burada
Sen yokken
Kendimde seni
Oğlumda kendimi
Yaşatmaktan başka ne çarem kaldı
Seni seviyorum ve özlüyorum derken
Oğlumdan duymak istediklerimi söyledim aslında...
Tıpkı senin anana ve babana dediğin gibi
Oysa şimdi ne sen burdasın ne annen nede baban
Hepiniz bizim bilmediğimiz bir yerde
Oysa biz buradayız
Sizler yokken sizinle
Dön gel baba
Dön ne olur
Sen gelmesen ben yaşlanırım
Sen dönmesen ben büyürüm
Büyüyüp yaşlanmak istemiyorum baba
Ama gelemiyorsan
Ne diyeyim
Güle güle
Be baba
Güle...güle...
02.08.2006